Το παρόν άρθρο διερευνά περιπτώσεις συνδυασμών συμπληρωματικών δεικτών ή συναφών δεικτών σε μια συμπληρωματική πρόταση, όπως ότι + πως. Οι συνδυασμοί αυτοί μαρτυρούνται σε ορισμένες διαλεκτικές ποικιλίες ή σε συγκεκριμένες διαχρονικές φάσεις διάφορων γλωσσών. Εξετάζονται οι συνδυασμοί (i) ὡς + ὅτι της ελληνιστικής κοινής, (ii) se + si, se + kush κ.λπ. της σύγχρονης αλβανικής και (iii) ότι + πως της πρώιμης νέας ελληνικής του 16ου αι., σε αντιπαράθεση προς ανάλογα φαινόμενα που μαρτυρούνται σε διαλέκτους της γερμανικής. Αναπτύσσεται ένα πλαίσιο συγκριτικής αντιπαραθετικής ανάλυσης, το οποίο αποσκοπεί αφενός στο να παράσχει μια λεπτομερή, επαρκή περιγραφή των ομοιοτήτων αλλά και των διαφορών ανάμεσα στα γραμματικά συστήματα των υπό εξέταση γλωσσών, αφετέρου φιλοδοξεί να σκιαγραφήσει τη δυνατότητα ένταξης σε θεωρητικά ερμηνευτικά μοντέλα. Η αντιπαραθετική ανάλυσή μας θα εστιάσει στις λεπτομέρειες της δομής και συμπεριφοράς ενός μεγάλου αριθμού δυνατών συνδυασμών.