Η μελέτη συγκρίνει τις αντιλήψεις Βρετανών και Ελλήνων φυσικών ομιλητών για το τι συνιστά ευγένεια. Επικεντρώνεται στις απόψεις μη ειδικών ομιλητών σε θέματα γλώσσας και ευγένειας, υιοθετώντας μια μεταπραγματολογική προσέγγιση. Τα δεδομένα αντλήθηκαν από ερωτηματολόγια στα οποία απάντησαν 100 φυσικοί ομιλητές της βρετανικής αγγλικής και 100 φυσικοί ομιλητές της ελληνικής προκειμένου να διερευνηθούν οι έννοιες που σχετίζονται με την ευγένεια σε κάθε γλώσσα αλλά και συγκεκριμένα παραδείγματα έκφρασής της σε συγκεκριμένες επικοινωνιακές περιστάσεις. Παρόλο που και οι δύο ομάδες συμμετεχόντων φάνηκαν να αντιμετωπίζουν την προσφορά βοήθειας ως κεντρικό στοιχείο της ευγένειας, οι αγγλόφωνοι συμμετέχοντες συσχέτισαν την ευγένεια κυρίως με δημόσιες συμπεριφορές μεταξύ αγνώστων, ενώ οι ελληνόφωνοι αναφέρθηκαν τόσο σε δημόσια όσο και σε ιδιωτικά περικείμενα (οικογένεια και φίλους), επιδεικνύοντας έτσι μια πιο διευρυμένη αντίληψη της ευγένειας. Οι εμπορικές συναλλαγές, από την άλλη πλευρά, φάνηκαν να διαδραματίζουν πιο σημαντικό ρόλο στα αγγλικά δεδομένα, καθώς πολλοί από τους αγγλόφωνους συμμετέχοντες αναγνώρισαν την εργαλειακή φύση της ευγένειας σε αυτού του είδους τα περικείμενα.