Jannis Zyganitidis - Ludwig-Maximilians Universität München Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να περιγράψει κατά πρώτον το φαινόμενο της αποφωνίας–μετάπτωσης του θεματικού φωνήεντος των ανωμάλων ρημάτων με τις διάφορες βαθμίδες του και κατά δεύτερον τις διάφορες συζυγίες των ανωμάλων ρημάτων της σημερινής γερμανικής γλώσσας. Το τελευταίο όμως μπορεί να λάβει χώρα μόνο σε συνάρτηση με την αμέσως προηγούμενη μορφή της γερμανικής, δηλαδή τη μεσαιωνική. Κατ’ αυτό τον τρόπο γίνονται περισσότερο κατανοητές οι διαφορές μεταξύ της σημερινής γερμανικής και της μεσαιωνικής ως προς τις κατηγορίες των ανωμάλων ρημάτων (μορφολογικές διαφορές) και τους διαφόρους τύπους της αποφωνίας τους (μορφοφωνολογικές διαφορές). Σε πολλά παραδείγματα διατηρούνται ακόμη οι τύποι της μεσαιωνικής γερμανικής, κάτι που σημαίνει ότι με το πέρασμα στην παρούσα φάση της γλώσσας δεν παύουν αυτομάτως να ενυπάρχουν σ’ αυτή και παλαιότερα χαρακτηριστικά της. Στον επίλογο παρατίθενται επιγραμματικά οι σημαντικότερες διαφορές φωνολογικές και μορφολογικές, που έλαβαν χώρα με το πέρασμα από τη μεσαιωνική στη νεότερη γερμανική. ΛΕΞΕΙΣ-ΚΛΕΙΔΙΑ: Ablaut/apophony, Fruhneuhochdeutsch, Mittelhochdeutsch, Neuhochdeutsch